Hans Aarsman Detectiveparadijs

Hoe je van waarneming naar theorie gaat, en weer terug

Je kan de autosleutels niet vinden.

Dat is een waarneming.

Mijn lief heeft de auto mee.

Dat is een theorie.

Dan moet de auto niet meer in de straat staan.

Zo check je de theorie.

Je loopt naar het raam; geen auto, dus je theorie klopt.

Uit een waarneming een theorie afleiden is niet voorbehouden aan wetenschappers en detectives.

Iedereen doet het de hele dag, zonder erbij stil te staan.

Daarbij worden zoveel kapitale fouten gemaakt; het zou geen kwaad kunnen dat proces eens onder de loep te nemen.

Je zult zien; eenmaal bewust hoe je van waarneming naar theorie gaat, wordt het leven er vrolijker op. Minder zorgen, minder poeha, betere ideeën, betere beslissingen.

Aan de hand van nieuwsfoto’s wordt de methode uit de doeken gedaan, en dan is het tijd voor een heuse cold case.

www.hansaarsman.nl  

Over Detectiveparadijs schreef:

Scènes****: ‘Er zit veel humor in Detectiveparadijs maar wat Aarsman vertelt verdient ook serieuze aandacht. De moraal van het verhaal, die Aarsman op een hilarische manier voor het voetlicht brengt, is dat je niet te snel van alles moet invullen. Je moet aannames testen en je oordeel uitstellen. Het is zijn levenshouding geworden...originele voorstelling.’

Theaterkrant: ‘We kijken naar een man die het liefst zou leven in zijn favoriete detectives. Zo lang hij zijn omgeving maar blijft bevragen, wordt hij misschien vanzelf Sherlock Holmes. Voor hem is dát het paradijs. Zijn onvermoeibare enthousiasme werkt aanstekelijk op de zaal. Aarsman komt over als je favoriete docent: hij spreekt het publiek direct aan met vlotte tong, maakt veel grapjes tussendoor en wijdt af en toe uit naar een persoonlijke anekdote. Het publiek mag volop meedenken en naarmate de voorstelling vordert, proberen toeschouwers steeds vaker om de fotodetective te slim af te zijn.’

Het Parool: ‘De lol van een avondje Aarsman zit hem in de geestige, nerderige manier waarop hij bewijs verzamelt om eerste aannames onderuit te schoffelen en nieuwe theorieën te staven. Dat lukt hem bij deze vos glansrijk.’

regie: Claudia Sola

decor en techniek: Thom Hannessen